வேண்டாத நோய்

குங்குமமப் பொட்டு வைத்து
குலமகள் காத்திருக்க
கொஞ்சி விளையாட மனமின்றி
மிஞ்சிச் சென்றுவிட்டான்
வஞ்சி அவளிடம்

வீட்டு முற்றத்திலே
முல்லைக்கொடி பூத்திருக்க
முகர்ந்து பார்க்க மனமின்றி
முண்டியடித்துச் சென்றான்
மூதேவி அவளிடம்

முகம் துடைக்க

முந்தானை கொடுத்தவளை

முகம் நோக்கி

முறைப்பது ஏனோ?

முகத்துக்கு முகம்

முந்தானை விரிப்பவளை

முகம் நோக்கி

முத்தமிடுவது ஏனோ?

புன்னகைப் பூ

புன்னகைப் பூ ஒன்று
புதுச்சேலை கட்டுதம்மா
புத்துணர்ச்சி கொண்டு
புன்னகை சிந்துதம்மா

வெட்கப்பட்டு வெட்கப்பட்டு
வீதி வழி போகுதம்மா
நீதி வழி தவறாமல்
கலி உலகில் வாழுதம்மா.

ஒரு நூறாண்டு!

உன் மீது எனக்கோர் மோகமடி
உன்னால் நோகுது என் தேகமடி
உன்னருகே நானிருந்தால் போதுமடி
உனைப்பிரிந்தால் என்மனம் வாடுதடி
உன்னை நினைக்க ஒரு நொடி போதுமடி
உன்னை மறக்க ஒரு நூறாண்டு ஆகுமடி.